Daar Nele in de nacht van donderdag op vrijdag maar 3 uurtjes slaap was gegund door haar zieke Guustje, was de zin in lopen ergens heel erg diep verstopt geraakt.
Doch, ondanks dit slaaptekort, de ijzige kou en de aangevroren sneeuw, hebben we onze neiging om het lopen te laten voor wat het was en heerlijk binnen te blijven, vastgeplakt aan de hete verwarming met een mok heerlijk geurende koffie, van ons afgeschud, de loopschoenen wat strakker aangetrokken en onze tocht doorheen het Kampse Militaire Domein wederom afgelegd.
'Maar' 5 km deze keer, over de weg en niet doorheen de bossen, zoals oorspronkelijk de bedoeling was, daar ik geen zin had om ook in mijn vrije uren een bezoekje te moeten brengen aan de Spoedgevallendienst.
Toch bleek die 'maar' 5 km genoeg om ons te ontspannen en terzelfdertijd op te laden voor wat alweer een hectische dag bleek te worden.
Hoewel...de stomende douche en de krakende pistoletkes achteraf zullen hier ook wel hun bijdrage aan geleverd hebben.
Daar Fiens 4de verjaardag stilletjes aan dichterbij sluipt, had ik reeds vorige week een eerste kadootje besteld. Een boek van 'De Sprookjesboom', uiteraard niet zomaar een boek, daar doen we niet aan mee :-), maar een boek waarbij je de tekst kan inlezen, waardoor mama, zelfs op verplaatsing, een verhaaltje kan 'voorlezen' aan haar kleinste meisje.
DHL lijkt het blijkbaar normaal te vinden niet aan te kondigen welke dag en (ongeveer) welk uur ze aan je deur zullen staan met je pakketje, waardoor ik gisteren, na 2 van die onaangekondigde-absoluut-niet-aan-mijn-agenda-aangepaste bezoekjes, exact 1u en 45 minuten tijd had om in mijn pimped out chromed out (lees:in 3 maanden niet gepoetste) Fordje van Leopoldsburg naar Opglabbeek en van Opglabbeek naar Mol te rijden om mooi op tijd aan mijn late shift te kunnen beginnen. Want blijkbaar past het ook niet in het logisch redeneren van DHL om een pakketje dat geleverd diende te worden in Leopoldsburg, af te laten halen in Ham, 'je dichtsbijzijnde DHL express punt.' Uhuh...
Mission Impossible zeg je? I think not...Zelfs nadat ik op de terugweg een verkeerde afslag bleek genomen te hebben (uiteraard niet de fout van mijn onoplettendheid, wel die van niet duidelijke wegwijzers), tikte ik in om 14u43...Geen idee hoe ik dat heb klaargespeeld (laat ons hopen dat in het Zuiden van Limburg 'flitspalen' een onbekend begrip zijn)!
Vanavond was het mijn beurt om het eten te voorzien voor ons wekelijkse etentje...Soms mag je, in mijn ogen, best eens een keertje lekker lui zijn en voor iedereen simpelweg een kebab bestellen. Geen zin om, na de vroege shift, me naar de winkel te reppen, iets in elkaar te flansen en dan nog een afwas te doen om U tegen te zeggen. Zulk een afwas stond er trouwens nog, sinds woensdag al btw, en die diende ik natuurlijk van tevoren ook al weg te werken. Het was dus een kwestie van overmacht :-).
Van de 187 tradioneel op zaterdag gespeelde spelletjes 'Scrabble', heb ik vandaag voor de, laat ons zeggen, 6de keer een keertje 'mogen' winnen. Dat ik gewoon te sterk bleek te zijn voor de (zwakke) concurrentie en het ene sublieme woord na het andere op het bord wist te leggen, zullen we nooit hardop uitspreken.
Nog nagenietend van deze magnifieke overwinning, genoten van het ontdooiend effect van mijn, derde in 5 dagen tijd, badje, om mezelf nu nog effe in de zetel te ploffen, om vanaf morgen een hele week mijn miekes terug zalig dicht bij mij te hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten