Meende gij da nu?

Een zin die ik wel eens vaker gebruik als ik dingen tegenkom die ik met moeite kan geloven :-), maar het aantal keer dat ik vandaag (al was het in mijn hoofd) deze zin daadwerkelijk heb gezegd, is op zijn minst even ongelooflijk.

Het begon in het heetst van de strijd van de eindejaarscorrida...mijn eerste verbazing over het aantal, hoe zal ik het zeggen, gekken die op een zondag als deze beslissen naar Leuven af te zakken om zich, letterlijk, in het zweet te lopen, was stilletjes aan het wegebben en toen zag ik het...Een bord met de vermelding '3 km'.

'Meende gij da nu?' Ik die dacht de 4 km al vlotjes gepasseerd te hebben. Van een mentale mokerslag gesproken. Elk volgend bord leek langer op zich te laten wachten, en dan...'MEENDE GIJ DA NU?!?' De ware replica van de Baraque Fraiture PAL in ons loopparcours. Ik moet het gewoon weten...Wiens lumineus idee was dit?

En dan schiet het overlevingsinstinct van de mensheid in gang. Al spurtend, op zen minst 2km/u, overwon ik deze hindernis, liep door straten en over kasseien, stak mensen voorbij, om diezelfde mensen even later opnieuw te zien voorbijkomen, niets kon me van mijn stuk brengen!

Het verlossende bord '7km'... heb je ooit in je hele leven al zoiets moois gezien? Mijn vooropgesteld plan om in de laatste km een versnelling te verhogen, heb ik, wegens een tot op het bot (heb je'm?) afgesleten tong, moeten laten varen. Ware het niet dat er een meute aan supporters samengeklit opgewonden stond aan te moedigen in de laatste (stijgende) lijn, had ik me, bij het zien van die laatste helling, waarschijnlijk op de grond laten vallen en was ik onbedaarlijk in tranen uitgebarsten...maar ik ben blijven gaan, in de laatste bocht zelfs nog een 5-tal mensen de wind vanvoor gegeven, om af te klokken op een tijd van 51:24. Matig, ik weet het, maar voor iemand die enkel op vlakke parcours heeft getraind, ben ik best fier op mezelf. :-).
Samen met Nele (48:23) en Ulrik (40:04!) onze absoluut meer dan welverdiende prijs in ontvangst genomen...

Deze zal de late shift op het werk morgen, samen met mij, zeker weten te appreciëren :-).

Wat hebben we vandaag geleerd?
1. Moderation is everything (vooruitblikkend op de 10 miles)!
2. De zon is en blijft vijand nr 1!
3. Leuven is NIET vlak!

Hoewel ik, na deze toch wel prachtprestatie, de rest van de dag figuurlijk gezien leeg was, heb ik nog 2 bijkomende bergen weten te overwinnen... Mijn berg strijk (die de Baraque Fraiture dan weer in het niets deed verdwijnen) en de berg afwas (en als er iets is wat Mega Mama niet graag doet, is het wel de afwas). En of dat nog niet genoeg was, heb ik ook nog een culinair hoogstandje op tafel weten te toveren voor mijn uitgehongerde kroost...(gezien hoe ik afwasbesparend weet te werken?)

 

Receptjes mogen altijd nagevraagd worden in een persoonlijk bericht...:-P

 

Nu...voeten omhoog (die arme voeten) en baileys in de hand!