vrijdag 28 december 2012

The end is near...

So this is how it feels when you have a near - death experience...bestaat er een vreselijker iets dan verveling? Ik word er ongemakkelijk van, mijn humeur bereikt stilaan een nooit eerder gezien dieptepunt. Ken je het gevoel, je zo erg vervelen, niet weten waarmee je jezelf de komende paar uren nog kan bezig houden en dan toch geïrriteerd raken wanneer de telefoon, de enige reden waarom je jezelf vandaag naar het werk hebt gesleept, dan toch een keer rinkelt? Ik vraag me af of de persoon aan de andere kant die irritatie enigszins opmerkt...nog een geluk dat met de ogen draaien nagenoeg geen geluid maakt.

Als er iets is waar ik de laatste tijd geen behoefte aan heb, is het wel tijd teveel om na te denken...nou, is me dat even een tegenvaller van jewelste vandaag :-). De radio loeihard zetten en als een volleerde popstar-wannabe meekwelen met elk, ietwat gekend, nummer heeft even voor soelaas gezorgd, maar dat hou je natuurlijk ook geen uren vol. En ik realiseer me net dat de muren hier misschien niet zo geluidsdicht zijn als ik lijk te denken...oeps :-).
Eten uit verveling is ook reeds de revue gepasseerd, vandaar dat ik niet alleen opgezadeld zit met dat ellendige gevoel van verveling, maar ook een beetje met een gevoel van misselijkheid na het verorberen van 2(!), uit 4 reepjes bestaande, kit kats dark. Bleh. One of these days....

Het doet me wel uitkijken naar mijn loopsessie straks. Ik heb in mijn hoofd reeds een, iets langere dan anders, route uitgestippeld om in les 17 Evy het nakijken te geven. Bring it on woman!

Nog 1 uur en 22 minuten...may God be with me...

2 opmerkingen:

  1. Klaar voor morgen? Ik heb net een bord pasta verorberd en hoop op een lange rustige nacht!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. I've said it once and I'll say it again, BRING IT ON!!!

    BeantwoordenVerwijderen