Lang zal Fieneke leven!

Hoewel het raar aanvoelt om opnieuw een blogberichtje te schrijven, denk ik ergens wel dat het een therapeutisch effect kan hebben, daar ik me de laatste paar dagen quasi gevoelloos acht. Mijn brein lijkt vastberaden niet toe te geven aan het feit dat ik hem echt nooit meer ga zien, horen, spreken...
Ik heb zelfs moeite met dit op 'papier' te zetten, daar het 'allemaal niet echt is'.
Ik ben bang voor de dag dat de echtheid van de voorbij 1.5 week me gaat overvallen, op een moment waarop ik het allerminst verwacht, bang voor het moment dat het gemis pijnlijk voelbaar wordt, dat de woorden 'nooit meer' alweer harde realiteit vormen.

Zaterdag werd mijn kleinste mieke 4 jaar. Wat had ze uitgekeken naar 'haar' dag. Wie ben ik om haar die dag, ook al was het onder de slechtst mogelijke omstandigheden, niet te gunnen. Het feit dat ze, gedurende heel de dag, 'lang zal ze leven' heeft gezongen voor zichzelf, maakte het er al iets makkelijker op om de dag semi-vrolijk door te komen.

 

Zo ziet Fien er dus uit als ze net wakker én jarig is

 

 

Nee hoor, zo'n muzikale kaart wordt echt niet irritant na hem de 126ste keer open en dicht te doen (was weer een strak plan van de mama)

 

 

Wat eet Fien het ALLERliefst???

 

 

Hoe überschattig en mooi is dees? (ik wil er ook 1! ik wil er ook 1!)

 

 

Geduldig wachtend op kadootjes :-)

 

 

Nee hoor, zelfs na de 274ste keer is het nog steeds niet irritant :-/

 

 

Fran in party-modus

 

 

En dan...the moment she was waiting for...

KADOOTJES!

 

 

Kadootjes...

 

 

Nog meer kadootjes...

 

 

Geef toe, dees is erover...

 

 

De tent was een absolute VOLtreffer :-)

 

 

Tafel der Zoete Zonden

 

 

Apotheose

Gelukkige verjaardag Fienemie!

 

 

Het 'feestje' van mama kon starten na slaaptijd...

 

 

 

Het is een vaag vermoeden, maar ik denk dat ze het toch wel een leuke dag vond :-).

 

Op de, veelgestelde, vraag van Fien of ze ook een keertje foto's mag nemen, luidt het antwoord in 99% van de gevallen als volgt: 'nee Fieneke, da's niks voor kindjes', maar af en toe slaagt ze er op één of andere manier toch in het fototoestel mee te smokkelen. Ik heb ze net ontdekt en ze zijn, werkelijk waar, te hilarisch om niet effe te delen.

 

 

 

 

Told you so :-)

 

Ik durf het eigenlijk bijna niet te zeggen, maar ik ben vandaag gaan lopen met mijn jongste oudere zus. Het idee was om via deze fysieke inspannig effe het hoofd te kunnen leeg maken. Het parcours was ontegensprekelijk te kort om ook maar iets te kunnen leeg maken, maar ik heb ZO hard moeten lachen dat dit een nog betere therapie bleek te zijn.

Mijn zus is geen getrainde loper. Mijn zus is geen loper. Punt. Ken je die aflevering van Friends waarin Phoebe en Rachel beslissen om samen te gaan joggen? Wel, beeldt je de loopstijl van Phoebe gecombineerd met de ademhalingstechniek van Rachel in, dan heb je het perfecte beeld van mijn zus die loopt. Alsof dit nog niet zinnenprikkelend genoeg was, werd ze na niet meer dan 150 m geveld door haar eerste steek, wat ze trouwens luidkeels liet horen. Na eventjes wandelen (een 200m :-P), ondernam ze een tweede poging, maar ze moest onmiddellijk opnieuw haar meerdere erkennen. Moest ik niet aan het lopen zijn geweest, had ik letterlijk plat gelegen. Het meest idiote aan het verhaal...het door haar gekozen parcours liep van bij haar thuis tot aan den Alma, waar ze, volledig sportief uitgedost, een pakje sigaretten kocht en bijna identiek hetzelfde scenario zich afspeelde op de terugweg. Samenvatting: 10 minuten en 800m (en dit is dan ook nog een overschatting) later, waren we terug van weg geweest. Vergeef me, maar ik heb niet eens de moeite genomen te douchen.

 

Voor al diegenen die, net als ik, reikhalzend uitkeken naar de terugkeer van Grey's anatomy (lees: dr. Avery) en dan, net als ik, getuige waren van een luttele 10 seconden waarop het beeld gefixeerd was op McHeavenly, met kleren aan dan ook nog, en zodoende best teleurgesteld waren, een opfrissertje...

 

 

Niet te weerstaan...die ogen van 'em ;-)

 

Ik heb het lang genoeg uitgesteld...slaaptijd...dat moment voor je in slaap valt, jij alleen met je gedachten...vreselijk...