donderdag 18 april 2013

The worst week of my life...

Allesinds de week met 'the worst day of my life' als apotheose. De Ten miles 2013 vindt plaats over exact 3 dagen. Drie!
Ben je er klaar voor Lieve?
Aboluut niet.
Heb je hard genoeg getraind Lieve?
Ik betwijfel het.
Denk je dat je de 16(,2!) km zal uitlopen Lieve?
Al val ik er bij neer.

Het rare is dat ik tot nog toe geen greintje zenuwen door mijn lijf voel gieren, gek hoe mijn hersenen zelfs dit als louter een zoveelste taak op mijn dagelijkse to-dolijstje weet te klasseren. Die zenuwen zullen ongetwijfeld zondag in overvloedige mate aanwezig zijn, vanaf het moment dat ik op de trein richting Antwerpen stap. Samen met een tiental andere, waarschijnlijk veel beter getrainde, zotten die, net als ik, lijken te denken dat het lopen van een belachelijk aantal kilometers op één of andere manier een meerwaarde zal geven aan het leven.
En toch kijk ik er enorm naar uit.
Het moment waarop ik aan mezelf (hopelijk) bewijs dat ZELFS IK, die tot enkele maanden geleden de betekenis van het woord conditie moest opzoeken in de Dikke van Daele, een 'grootse' sportieve prestatie weet neer te zetten.
Maandenlang trainen (weliswaar met een aantal 'rust'weken), op mijn eten letten (waaaaaaaa, ik was er zelf bijna mee weg) en, het ergste van al, uren en uren in het 'gezelschap' van Evy Gruyaert vertoeven, wiens muziekkeuze zich beperkte tot een 20-tal, steeds maar weer terugkerende,liedjes, dat eindelijk (nogmaals hopelijk)beloond wordt.
Mijn poging om voorbije zaterdag 12 km te lopen was echter geen goed voorteken. Nog geen 3 km ver ben ik van pure ellende terug gedraaid. Al vanaf de eerste stap galmde het door mijn hoofd: 'pfff, nog zo ver'. De laatste weken was een aaneenschakeling van die gedachte. Lopen was (en is) gewoon niet leuk meer. Want 'het moet'.  Wat gaat het deugd doen om vanaf volgende week terug te kunnen gaan lopen, zomaar, omdat ik er zin in heb, omdat het me voldoening geeft en omdat het me steeds dichter bij mijn 'buns of steel' brengt. ;-)
Wat me nog het meest doet verlangen naar zondag, is de tijd NA het lopen. Ik zie in mijn glazen bol een grote zak chips, een fles Baileys en Grey's Anatomy.
Dingen die ik sinds maandag heb afgezworen, ter voorbereiding van. Ja hoor, mijn ontbijt bestaat al 4 dagen uit havermout (elke dag smaakt het iets beter, of toch naar een iets betere kwaliteit van karton), mijn tussendoortjes uit fruit en groentensoep en mijn nieren weten met hun vreugde geen blijf door al die liters water die ik de laatste dagen binnen geslokt heb. En dat is nog niet alles! Al 4 dagen ben ik voor half elf gaan slapen! Een prachtprestatie op zich. ALLES voor de sport. :-P

Waar ik vorige zaterdag mijn mislukking wegat in 'De Onthaasting' en daarna verdronk met een gigantisch glas Baileys in de 'Belle Vue',

 
in het gezelschap van ons Anneke, ga ik me zondag ook nog te buiten gaan aan een megagrote ultravettige kebap! Eten is een hobby.
 
Maar bovenal ga ik genieten!
 
 
Net als Fran...toen we vorige week zondag een ijsje gingen eten alvorens ik moest gaan werken op die ENE zomerse dag (typisch) en ik aan Fran vroeg wat ze eigenlijk aan het doen was, uitgestrekt op de picknicktafel, antwoordde ze vol overtuiging en met een glimlach die reikte van oor tot oor: 'Genieten!' Waardoor aan mij een luide lach ontsnapte.
 

2 opmerkingen:

  1. Geweldig Lieveke!!! Zal ik een kaars branden voor zondag? :p Spijtig dat ik je niet kan komen aanmoedigen, maar de Chris heeft me beloofd om dat met de volle en dubbele overtuiging te doen, dus da komt zeker goed!! Ben benieuwd in welke staat je aan de finish geraakt, maar het feit dat je eraan wil beginnen en vooral de voorbereidingen van de voorbije weken is al een hele prestatie op zich waar je terecht trots op mag zijn!! Wie weet doe ik volgend jaar wel mee, stel je voor ;) Toen je me zei dat dat er mensen zijn zonder dromen en/of doelen in hun leven, moest ik toegeven aan mijzelf dat ik me 'voorlopig' bij dat groepje kan tellen, maar met de nadruk op voorlopig. Alhoewel...ik heb zeker dromen en doelen, alleen iets minder concreet als die van u :)
    In ieder geval, vond dit weer fantastisch om te lezen en ben naast fan van Tom in de flair ;) nu ook fan van uwe blog aan 't worden!! Dikke kus...je weet wel van wie ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik raad aan om 2 zakken theelichtjes te gaan halen en die allemaal tegelijk aan te steken. :-)
    Jouw grootste doel op dit moment is terug gelukkig worden en het feit dat je daar actief aan aan het werken bent, kan ook alleen maar met bewondering gevolgd worden. Ik heb het al gezegd en ik zeg het nog eens 'wij komen er wel'.
    Merci voor de steun en, in de veronderstelling dat ik levend aankom, ik laat je zondag zeker iets weten! (of anders stuurde de PIT ma langs :-P)
    Enneuh...'t is Thom :-) (sorry, het is sterker dan mezelf)

    BeantwoordenVerwijderen