Waarom is het toch zo moeilijk om tegemoet te komen aan die filosofie? Dat moet nu toch de simpelste activiteit zijn die maar mogelijk is...niet denken.
'Eigenlijk zou die grote tafel mooier staan op het terras dan op zolder.' 'Als ik nu eens die lelijke blauwe steentjes zou doen verdwijnen en een konijnenrennetje zou maken, zou dat niet megagezellig zijn?' 'Ik moet echt dringend terug een kip adopteren.'
I proudly present:
1.
Nodigt uit tot een grootste bbq, vind je niet? Jammer voor jullie ben ik niet in het bezit van zomers accessoire numero uno (giften zijn welkom op 007 - help Lieve eat), maar wees welkom voor een hapje (uiteraard) en een drankje (want een dag zonder alcohol is een dag niet geleefd), zoals je ziet...
er is nog plaats. :-)
2.
Het heeft me bloed (verdomde splinters), zweet (want net als mijn strijk die op zondag op het heetst van de dag MOEST gebeuren, moest ook dit op zaterdag in elkaar geflanst worden net op het moment dat de zon 'totally naked' ging) en tranen (verdomde splinters) gekost, maar *zo fier*.
Ik stel je dan ook graag voor aan:
Yutta en Fien!
Fien blijkt over een nogal vergroot ego te beschikken, aangezien ze geen seconde twijfelde bij de vraag 'hoe ga je jouw konijntje noemen?'. Achteraf bekeken was het de beste keuze die ze maken kon. Het beest luistert geen kl*ten, doet 100 000 x hetgeen je haar (of hem, who knows) 2 seconden van tevoren verboden hebt en steekt dingen in haar (of zijn he) mond die niet als levensdoel hadden opgegeten te worden. Benieuwd of 'onvoorwaardelijke liefde' ook voor de dierlijke vorm van mijn jongste telg op zal gaan.
Frans keuze ligt misschien iets minder voor de hand. Maar als ik je vertel dat we, net na aankoop, Jutta van haar klas tegen kwamen op de dierenmarkt, zal de naamkeuze je al veel minder verbazen. Die Jutta die ze een knuffel gaf alsof ze haar vriendinnetje al jarenlang uit het oog verloren was, in plaats van die ene week die het werkelijk is.
Eenmaal thuis gekomen leek het me vrij duidelijk dat Yutta een jongetje was en Fien een meisje, aangezien Yutta...je weet wel...
Tot even later de rollen werden omgedraaid.
*Confused*
3.
Ons Marie!
Ook hier had ik je graag een foto getoond van onze derde aanwinst...Marie de Kip. Maar ons Marie is de pist in. Voor de 4de keer vandaag trouwens. Na tot twee maal toe haar vleugels korter te hebben geknipt. Verbaast het je dat Marie uitgekozen werd door Fien?
Soort zoekt dus echt soort.
Marie is wat men noemt een luxekip. Een privékippenren van 5m op 4m is voor ons madam net niet groot genoeg. Marie heeft het graag een tikkeltje groter en paradeert om de haverklap, als een ware diva op de catwalk van Jean Paul Gaultier, over de totale lengte van ons kleine paradijsje.
Toch maar een bbq zorgen? :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten